حمام
کردشت یکی از آثار تاریخی روستای کردشت در بخش مرکزی شهرستان جلفا
می‌باشد. این بنا سالانه پذیرای هزاران نفر از گردش گران داخلی و خارجی
است. روستای کردشت از بخش سیه رود از توابع شهرستان جلفا می‌باشد.
موقعیت
این روستا و حمام کردشت، در ساحل جنوبی رودخانه ارس و در امتداد رودخانه در
جهت غرب به شرق کشیده شده‌است. آب و هوای آن معتدل با زمستانهای ملایم و
تابستانهای گرم و از قسمت شمالی بتوسط کوههای کشور همسایه ارمنستان و از
قسمت جنوبی بتوسط کوههای کمتال احاطه شده و در ناحیهٔ شرقی شهرستان جلفا
واقع شده‌است.در گذشته این روستا جزو محال دیزمار ارسباران (خاروانا) بوده و
در سال ۱۳۷۲ خورشیدی به همراه دهستان سیاری(سیه رود) از خاروانا جدا و جزو
بخش سیه رود شهرستان جلفا قرار گرفت.
قدمت
قدمت این بنا به اواسط دورهٔ صفویه و زمان سلطنت شاه عباس صفوی (سومین و
قدرتمندترین پادشاه صفوی) می‌رسد. این بنا در دورهٔ قاجاریه مرمت
گردیده‌است و از آن به بعد به شکل فعلی باقی‌مانده‌است.
تاریخچه
حمام کردشت در زمان سلطنت شاه عباس صفوی و به دستور وی احداث گردید. این
بنا در دورهٔ صفویه حمام خانی بود و فقط پادشاهان حق استفاده از آن را
داشتند. ولی پس از دورهٔ صفویه و در آغاز دورهٔ قاجاریه، این بنا به دستور
پادشاه وقت (آقا محمدخان قاجار) تغییراتی را به خود دید و از آن پس برای
استفادهٔ عموم مردم دایر گردید. اما پس از گذشت چندین سال و به دلیل رسیدگی
نشدن به این حمام، این بنا در معرض تخریب قرار گرفت و مردم دیگر از آن
استفاده نکردند و این حمام به حمامی متروکه مبدل گشت. پس از این تاریخ این
بنا به یکی از ابنیهٔ تاریخی آذربایجان تبدیل شد و مورد بازدید علاقه‌مندان
قرار گرفت.این حمام به لحاظ آهک بری‌های موجود شایان اهمیت و توجه خاصی
است. جهت ورود به آن ابتدا بتوسط پله به هشتی اولی و بعد با هشت پله به سر
بینه یا رختکن وارد می‌شویم رختکن یا سربینه بصورت هشت ضلعی است که بتوسط
هشت ستون هشت ضلعی دیگر سقف یا گنبد محل فوق نگهداری میشود. سرستونهای فوق
دارای فرمنس کاری است که بوسیله سرب به ساونی متصل است رختکن بتوسط
راهروئی و هشت ضلعی دیگر به خزینه متصل است دو توالت و یک حوضچه آب در قسمت
چپ مثلثی واقع است در خزینه یا گرمخانه دارای چهار ستون و دو حوض وجود
دارد که آب آن بتوسط کانالی از محل جوش آب به آنها هدایت میشده روشنایی
حمام مزبور تنها از روزنه‌های بالا سقف برده و محل جوش آب از میان فلزی
آلیاژ مشهور به هفت جوش تهیه شده‌است. این اثر طی پنج سال اخیر بتوسط
سازمان میراث فرهنگی استان آذربایجانشرقی در حال تعمیر و مرمت و بازسازی
است. امروزه نیز سالانه هزاران نفر از گردشگران از این بنا بازدید
می‌نمایند و این بنا به بنایی مشهور تبدیل شده‌است.
