پاورپوینت مسجد جامع مرند
بخشی از مطلب
مسجد جامع مرند در مرکز شهر مرند واقع شده که مطابق کتیبه محراب مسجد، این
بنا در سال ۷۳۱ هجری قمری در زمان سلطنت ابوسعید بهادرخان ساخته شده‌است.
محراب در قسمت جنوبی مسجد واقع شده و مزین به آیات قرآنی به خط کوفی و
گچبری‌های بدیع می‌باشد.
امروزه کف مسجد به اندازه سه پله از سطح کوچه مجاور پایین‌تر است و دالانی
به طول ۱۲ متر با سه طاق گنبدی، ورودی را به شباستان‌ها مربوط می‌سازد در
سمت چپ این دالان، شبستان جنوبی با گنبدی کم خیز واقع شده‌است. بنا به
بررسی¬های انجام شده این بنا در مرکز شهر واقع شده این مسجد ظاهرا در آغاز
یکی از آتشکده¬های دوره¬ی ساسانی بود که بعدها با سکونت ارامنه در این
منطقه به کلیسا تبدیل شد، پس از پیروزی اعراب بر بابک در قرن سوم هجری و
همزمان با اسلام آوردن مردم آذربایجان به مسجد تبدیل شده است. طبق کتیبه-ی
محراب این مسجد در اوایل سده¬ی هشتم یعنی در سال 731 هـ ق در زمان سلطنت
ابوسعید بهادرخان و به دستور او ساخته شد این مسجد نه صحن دارد و نه سردر،
چون در اصل کلیسا بود و در زمان مغول به مسجد تبدیل شده است. در سال 704،
این مسجد در حالی که بیش از 9 سال از عمر آن نمی¬گذشته توسط تاج خواجه مورد
مرمت قرار گرفته است. محوطه اصلی مسجد یا سقفی مشتمل بر شش گنبد فضاهای
اصلی مسجد را تشکیل می¬دهد. محراب به عرض 75/2 و ارتفاع 6 متر در قسمت جنوب
مسجد واقع شده و مزین به آیات قرآنی به خط کوفی و گچ بریهای زیبا و بدیع
می¬باشد. (سلما سیدزاده، جواد( بناهای تاریخی آذرباجان، مسجد جامع مرند)
وحید، س 13، ش2-1، اردیبهشت 1354،صص 152-151) سوابق و پیشینه معبد پارتنون:
پرستشگاه یکی از الهه¬های یونان به نام آتناست (الهه عقل و زیبایی زنانه)
که در قرن 5 قبل از میلاد توسط مردم آتن ساخته شده این معبد مهمترین بنای
باقیمانده از یونان باستان است و غالبا به عنوان اوجی در پیشرفت دوره
معماری دوریک شناخته می¬شود. مجسمه¬هایی که در تزیین این بنا استفاده شده
است یکی از مهمترین بخشهای هنر یونانی است و سمبلی از یونان باستان و
دموکراسی آتنی است و یکی از بزرگترین مقبره¬های فرهنگی دنیاست. معمارانی
چون «کایمراتیس» و «ایکتینوس» در ساختمان آن نقش اصلی را داشت¬اند و در
فاصله¬ی سالهای 432و448 ق م ساخته شده است. بنا دور ستونی است در ایوان
جنوبی معبد پارتنون برخلاف پرستشگاههای دیگری به جای 6 ستون از 8 ستون (سبک
8 ستونی) و برای طول آن 17 ستون در نظر گرفته شده است. طول و عرض آن 31×70
متر و ارتفاع آن 13/72 متر که ارتفاع هر ستون 10/43 متر است. و در این بنا
دو شیوه¬ی دوریک و ایونیک تلفیق شده¬اند و در ایجاد نقوش در چهار گوشی¬های
تزینی و سنتوریهای معبد نهایت دقت را به کار برده¬اند. (سید زنوزی، امیر
هوشنگ(مرند) تهران، بینا، 1358، صص 269-268)
