بررسی معماری ایران در دوره هخامنشیان
معماری ایران در دوره هخامنشیان
در معماری حکومتی دروان هخامنشی با توجه به امکانات و محدودیت ها و شرایط و
موقعیت ها و ریشه های ظهوری ان نوعی از سازگاری فرهنگ فضا و منطق سازه ،
ملاحظه میشود . که اهمیت ویژه ساختمان را به عنوان رابطی میان خواسته های
انسان و دنیا در نظر سازندگان و برپا کنندگان ان ها بیان میکند
مهمترین بناهای به جای مانده این دوران کاخهای شاهی است تاریخ ساختمان این
کاخها به اواسط قرن ششم قبل از میلاد باز می گردد آنچنان که از آثار معماری
این دوره بر می آید آغاز آن از مسجد سلیمان و بعدا در پاسارگاد و تخت
جمشید گواه آن است. یکی از عناصر مهم ساختمانی صفه مصنوعی است که پشت به
کوه دارد و روی آن ساختمانهای کاخها و اقامتگاههای شاهی را بنا میکردند با
پلکانهای سنگی برای صعود به صفه.
عالیترین هنر ایرانی به معنی حقیقی در این دوره ، معماری آن اســت . ایـن
هنر در بناهــای عظیم پاسارگاد و تخت جمشید و شوش تجلی کرده است .
