هنر در هند
هنر دره سند هند
حدود4000سال(ق- م) اقوامی نیمه دوره گرددر هر دو سمت شرقی وغربی نجد ایران
زندگی ده نشین اختیار کردند. انها که در مشرق ایران یعنی در خاک هندوستان
وبه طور اخص دردره سند وناحیه پنجاب مستقر شدند در حدود3000ق م به ساختن
سفالینههای منقوش با تصاویر زبده نمای خلا صه و ساده شده جانوران و نیز
گونه ای خط صورتنگاشت ابتدایی دست یافتند و به تدریج میراث فرهنگی خودرادر
قسمت علیای رود سند و خطه بلوچستان گسترش دادند که طبعا با گذشت زمان به
شاخه هایی رویش یافت ومسلما در مسیر یکی ازاین انشعابات بوده است چهار مرکز
عمده تمدن باستانی هند با نامهای:
1) موهنجودارو و هاراپا(که بزرگتر و محققا دو پایتخت بود ه اند)
2)لوتال و چانهودارو(بس کوچکتر)در اغاز هزاره دوم ق م به وجود امدند. در
همان هزاره دوم ق م فلزکاری با مس ومفرع در میان ساکنان دره سند معمول شد
وتمدنشان به پایه شهرنشینی پیشرفته ای اعتلا یافت واز حدود 1100ق م (تا
750ق م)اهن نیز به کار گرفته شد. دران زمان دره سند میبایست دارای اب
فراوان و جنگلهای انبوه بوده باشد. خانههای شهری به طور عمده با خشت پخته
برای جرز وبدنه وچوب برای کف و پلکان وبام ساخته میباشد. درموهنجودارو
بارودارومشرف